Vol verwachting naar de eerste echo.
Het hartje klopt niet. Het. Klopt. Niet. Je kan het niet geloven. Je lichaam vertelt je toch echt dat je zwanger bent. Moe, misselijk, allemaal hele duidelijke signalen. Alles wat er verder gezegd wordt gaat als een waas aan je voorbij. Ineens is alles anders. En blijft alles hetzelfde.
Vol verwachting naar de eerste echo.
Je zwangerschapstest laat twee streepjes zien. Yes, je bent zwanger!
Je durfde het bijna niet te dromen maar het is echt zo. Zwanger. Het liefst deel je het gelijk met iemand en daarom bel je gelijk je moeder, je zus of je beste vriendin.
Het kan ook zijn dat je er samen voor kiest om dit mooie geheim nog even voor jullie samen te houden. Maar het dromen over de babykamer begint. Je ziet jezelf al lopen achter de kinderwagen, je zoekt waar je leuke positiekleding haalt, stiekem fantaseer je al over namen.
Na een paar dagen neem je contact op met de verloskundige voor de eerste echo. Je schrijft je in bij de praktijk, de datum voor een echo staat gepland. Je kan niet wachten en alles in je hoofd en in je hart draait om het kindje wat jullie verwachten.
Totdat….
Je die blik van de echoscopist ziet. Het is niet goed…
Je hoort de echoscopist ademhalen, en dan hoor je wat je niet wilt horen.
Het hartje klopt niet. Het. Klopt. Niet.
Je kan het niet geloven. Je lichaam vertelt je toch echt dat je zwanger bent.
Moe, misselijk, allemaal hele duidelijke signalen.
Alles wat er verder gezegd wordt gaat als een waas aan je voorbij.
Ineens is alles anders.
En blijft alles hetzelfde.
Waar je vanochtend nog droomde van de toekomst verlang je nu naar gisteren. Of naar een moment waarop je nog een andere afslag zou kunnen nemen. Als dat zou kunnen. Vragen borrelen op.
Heb ik iets verkeerds gedaan?
Had ik iets anders moeten doen?
Kon ik hier wat aan doen?
Je toekomstdromen veranderen ineens in levensgrote grote vragen?
Gaat het nog wel een keer lukken?
Kan mijn lichaam nog wel een keer zwanger worden?
Wat als ik niet meer zwanger wordt?
En nu, hoe gaat dit nu verder?
Allemaal vragen, het sloopt je, het kost je veel energie en je merkt heel veel verdriet.
Je hoopt op nieuw leven en er wacht je nu een hoop onzekerheid.
Je gaat weer naar huis met een hoofd vol onzekerheid en een hart vol verdriet.
En een lichaam dat hard werkt, maar nu om dit prille leventje los te laten.
Onderschat de impact van een miskraam niet.
Heb je zelf recent een miskraam meegemaakt dan heb je misschien wat aan deze tips;
1. Heb je een echofoto van deze miskraam? Bewaar deze echofoto.
Misschien heb je andere dingen die je al hebt gekregen. Bijvoorbeeld een kaartje of een klein cadeautje. Bewaar dit. Je kan een doosje maken waarin je wat spulletjes verzamelt van deze miskraam.
2. Lees er over. Boeken, blogs en verschillende websites geven fijne informatie over een miskraam. Dit geeft je erkenning en ook herkenning.
3. Praat er over met wie jij fijn vindt. Doe vooral wat past bij jou. Het is fijn dat er mensen van dit prille verlies weten.
Merk je dat je meer nodig hebt of verlang je ernaar om op een liefdevolle manier aandacht te geven aan dit prille korte leven en zoek je naar handvaten om met vertrouwen de toekomst in te gaan?
Gun je zelf dan een kortdurend traject bij Stilbegin Coaching.
We hebben altijd eerst een vrijblijvende telefonische kennismaking waarin ik je veel meer info geef over het traject, waarin jij je vragen kan stellen zodat je zelf een keuze kan maken of dit bij jou past.
Heel veel vrouwen en koppels uit heel Nederland zijn je al voorgegaan.
Weet je van harte welkom! Stuur een mailtje of vul het contactformulier in.
Lieve groet, Annemarie