Verdriet na een miskraam

Ik wist niet dat een miskraam me zo verdrietig maakte

Een miskraam is een gebeurtenis die je niet snel vergeet. Vrouwen hebben na een miskraam dan ook vaak een lastige tijd.

Er ploppen allemaal ongewenste vragen bij je op. Je toekomstbeeld valt ineens in duigen. Je moet ineens afscheid nemen van dromen die je had. Je merkt dat je verdriet voelt. En vaker. Veel vaker. En vooral sneller.

Je baalt ervan als je ineens weer moet huilen. Soms schieten er allemaal stemmetjes door je hoofd; ‘stel je niet zo aan er zijn toch veel ergere dingen’. Of ‘waarom kon ik gisteren gewoon keihard lachen op dat feestje en moet ik nu ineens huilen omdat ik alleen maar een folder zie met aanbieding voor een kinderwagen’. Of, ‘niemand verder wist er nog van, wees blij dat het zo in het begin van de zwangerschap al mis gaat’…

Genieten van de kleine dingen gaat maar moeizaam. Je wilt dit liever niet weten, je stopt het weg, je doet heel hard je best. Maar je merkt ook aan alle kanten dat dit heel hard werken is. En vooral niet werkt.

Goed om te weten; er is géén gebruiksaanwijzing voor verdriet die je kan volgen totdat de tranen opgedroogd zijn. Bij verlies krijg je geen handleiding met eenvoudige stappen naar ‘het is over’.

Iedereen ervaart een miskraam anders. Iedereen gaat er anders mee om. Iedereen doet het anders. Belangrijk is om op te merken wat jij nodig hebt. Neem hierbij jouw gevoelens serieus. Stop ze niet weg. Ook niet als je je eigen gevoelens raar vindt of je je er voor schaamt.

Voel je je verdrietig? Laat het toe. Voel je boosheid? Laat het toe. Voel je je schuldig omdat je je er eigenlijk helemaal zo verdrietig over voelt? Laat het toe.

Laat het toe, deze gevoelens mogen er ook zijn.

Merk je dat je gevoelens je echt in de weg blijven zitten en je hinderen? Neem dit dan serieus. Je hoeft hier niet mee rond te blijven lopen. Zoek specialistische hulp die bij jou past.

Schroom niet om contact op te nemen. Alle eerste gesprekken zijn gratis.

Je bent van harte welkom. 

Annemarie