Een veel gestelde vraag na een miskraam.

“Hoe ver was je?”

Een vraag die je vaak krijgt als je zegt dat je een miskraam hebt gehad.
“Hoever was je?”

Een vraag die je makkelijk stelt. En een vraag die je dus vaak ook als eerste hoort als je een miskraam hebt gehad.

“Hoe ver was je?”
Een vraag die vaak blijft hangen in je hoofd.

“Hoe ver was je?”
Een vraag die je snel stelt.
Een vraag die je veel krijgt.

Maar.

Maakt het uit hoever diegene was die een miskraam mee maakte?
Maakt het uit hoever jij was?
“Hoe ver was je?”
Snel en soms ongemakkelijk of onbewust geef je antwoord op de vraag.
Misschien wist je het exacte aantal weken en dagen wel.
En snel krijg je goedbedoelde antwoorden om je pijn te verzachten of om het gesprek af ronden.

Een paar voorbeelden;
“Gelukkig dat het nog zo vroeg in de zwangerschap is want je wist het pas net toch?”
Of
“Wat vervelend voor je. Maar je weet in ieder geval wel dat je zwanger kan raken.”
Of
“Gelukkig dat het in het begin was, niemand die het nog wist.”
Misschien herken je ze. Omdat je ze ook kreeg. Of stelt.
“Hoe ver was je?”
Eigenlijk een bijzondere vraag.
Je verliest een kindje
Voor de een is een zwangerschap van 12 weken niks bijzonders.
Voor de anders is een zwangerschap van 12 weken een verlies van een kindje wat je levenslang met je meedraagt.
Een ander kan dit voor jou niet invullen. Vragen zoals hierboven lijken te kunnen verzachten.
Eigenlijk bepaald de ander dan hoe zwaar de miskraam voor jouw weegt.
De duur van het leven van je kindje zegt niets over hoe jij dit ervaart.
Hoeveel verdriet het met zich mee brengt.

Het kan ook anders.

Als je iemand tegenkomt die een miskraam mee maakt, laat haar of hem of hun gewoon vertellen.

Wil je concrete tips hoe je er voor iemand kan zijn uit jouw omgeving die een miskraam heeft gehad, stuur een berichtje of een mailtje.

Wil je meer weten of het traject bij stilbegincoaching wat voor jou is, stuur dan ook een berichtje of mailtje en een belletje mag natuurlijk ook.
Je bent van harte welkom.

Lieve groet, Annemarie